ថ្នាំបង្ការ៥មុខបញ្ចូលគ្នារបស់ក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីអាចការពារជំងឺខាន់ស្លាក់ តេតាណូស ក្អកមាន់ គ្រុនស្វិតដៃជើង និងជំងឺរលាកស្រោមខួរ ដែលបង្កឡើងដោយមេរោគអេម៉ូហ្វីលីសអ៊ីនភ្លូអ៊ិនហ្សា ប្រភេទ បេ។លក្ខណៈពិសេសរបស់ថ្នាំបង្ការនះ គឺចាក់តាមសាច់ដុំមួយម្ជុលមានថ្នាំបង្ការទាំងប្រាំមុខនេះតែម្តង។
តើថ្នាំបង្ការ៥មុខរួមបញ្ចូលគ្នានេះមានផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
ការផលិតថ្នាំបង្ការរួមបញ្ចូលគ្នានេះគឺទទួលបាននូវចំណាប់អារម្មណ៍ផ្នែកសុខភាពសាធារណៈ និង ជាអាទិទេពមួយ ព្រមទាំងជួយទំនុកបម្រុងដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោក។ ការបញ្ចូលថ្នាំបង្ការរួមគ្នាអាចកាត់បន្ថយការចំណាយលើដំណើរការចែកចាយនិងបង្កើនអត្រាគ្របដណ្តប់ នៃការចាក់ថ្នាំបង្ការដល់កុមារ។ ផលប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតរួមមានការកាត់បន្ថយចំនួននៃការចាក់ និងកាត់បន្ថយចំនួននៃការឈឺចាប់ត្រង់កន្លែងចាក់។ ដូចនេះ កុមារក៏ដូចជាមាតាបិតាមានការសប្បាយចិត្តក្នុងការទទួលយកថ្នាំបង្ការនេះ។
ការផលិតថ្នាំបង្ការរួមបញ្ចូលគ្នានេះគឺទទួលបាននូវចំណាប់អារម្មណ៍ផ្នែកសុខភាពសាធារណៈ និង ជាអាទិទេពមួយ ព្រមទាំងជួយទំនុកបម្រុងដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោក។ ការបញ្ចូលថ្នាំបង្ការរួមគ្នាអាចកាត់បន្ថយការចំណាយលើដំណើរការចែកចាយនិងបង្កើនអត្រាគ្របដណ្តប់ នៃការចាក់ថ្នាំបង្ការដល់កុមារ។ ផលប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតរួមមានការកាត់បន្ថយចំនួននៃការចាក់ និងកាត់បន្ថយចំនួននៃការឈឺចាប់ត្រង់កន្លែងចាក់។ ដូចនេះ កុមារក៏ដូចជាមាតាបិតាមានការសប្បាយចិត្តក្នុងការទទួលយកថ្នាំបង្ការនេះ។
តើថ្នាំបង្ការនេះមានសុវត្ថិភាពយ៉ាងដូចម្តេចដែរ?
ក្តីកង្វល់ពីប្រសិទ្ធភាពនិងប្រតិកម្មរបស់ថ្នាំបង្ការជំងឺក្អកមាន់ដែលផលិតពីមេរោគទាំងមូលបានឈានដល់ការផលិតឡើងនូវថ្នាំបង្ការដែលត្រូវបានគេបន្សុទ្ធយ៉ាងហ្មត់ចត់ពីបំណែកមួយនៃមេរោគ។ ថ្នាំបង្ការដែលគេបន្សុទ្ធចុងក្រោយនេះ គឺមានសុវត្ថិភាពជាងថ្នាំបង្ការមុនៗ ទាំងការចាក់បឋម និងការចាក់រំលឹកដែលអាចកាត់បន្ថយបានយ៉ាងច្រើនពីប្រតិកម្មរំខានរបស់ថ្នាំបង្ការដែលផលិតពីមេរោគទាំងមូល។ ដូចជានៅប្រទេសកាណាដា គេសង្កេតឃើញមានការថយចុះផលរំខាន ដូចជាអាការគ្រុនក្តៅរហូតដល់៧៩% បើប្រៀបធៀបជាមួយថ្នាំបង្ការមុនៗ។ ការសិក្សានៅគ្លីនិកចំនួន១៤ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅប្រទេសចំនួន៩ ដើម្បីវាយតម្លៃប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្កើតប្រព័ន្ធការពារ និងប្រតិកម្មរំខានរបស់ថ្នាំបង្ការនេះ។ លទ្ធផលជារួម គឺថ្នាំបង្ការនះមានសុវត្ថិភាពល្អ។ការឡើងក្រហមនិងរឹងនៅត្រង់កន្លែងចាក់ក៏ដូចជាផលរំខានផ្សេងទៀតមានកម្រិតទាប។
ក្តីកង្វល់ពីប្រសិទ្ធភាពនិងប្រតិកម្មរបស់ថ្នាំបង្ការជំងឺក្អកមាន់ដែលផលិតពីមេរោគទាំងមូលបានឈានដល់ការផលិតឡើងនូវថ្នាំបង្ការដែលត្រូវបានគេបន្សុទ្ធយ៉ាងហ្មត់ចត់ពីបំណែកមួយនៃមេរោគ។ ថ្នាំបង្ការដែលគេបន្សុទ្ធចុងក្រោយនេះ គឺមានសុវត្ថិភាពជាងថ្នាំបង្ការមុនៗ ទាំងការចាក់បឋម និងការចាក់រំលឹកដែលអាចកាត់បន្ថយបានយ៉ាងច្រើនពីប្រតិកម្មរំខានរបស់ថ្នាំបង្ការដែលផលិតពីមេរោគទាំងមូល។ ដូចជានៅប្រទេសកាណាដា គេសង្កេតឃើញមានការថយចុះផលរំខាន ដូចជាអាការគ្រុនក្តៅរហូតដល់៧៩% បើប្រៀបធៀបជាមួយថ្នាំបង្ការមុនៗ។ ការសិក្សានៅគ្លីនិកចំនួន១៤ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅប្រទេសចំនួន៩ ដើម្បីវាយតម្លៃប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្កើតប្រព័ន្ធការពារ និងប្រតិកម្មរំខានរបស់ថ្នាំបង្ការនេះ។ លទ្ធផលជារួម គឺថ្នាំបង្ការនះមានសុវត្ថិភាពល្អ។ការឡើងក្រហមនិងរឹងនៅត្រង់កន្លែងចាក់ក៏ដូចជាផលរំខានផ្សេងទៀតមានកម្រិតទាប។
តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចក្នុងករណីកុមារមានផលរំខានពីការចាក់ថ្នាំបង្ការ ដូចជាឈឺចាប់ឬគ្រុនក្តៅ?
ជាទូទៅផលរំខាននេះមានលក្ខណៈស្រាល ហើយមានរយៈពេលពី១ទៅ២ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ត្រូវប្រើកុំប្រេសឬក្រណាត់សើមហើយត្រជាក់គ្របពីលើកន្លែងដែលចាក់ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់។ក្នុងករណីមានអការគ្រុនក្តៅ (កម្តៅរបស់កុមារលើសពី៣៨អង្សាសេ) ត្រូវឲ្យកុមារផឹក ឬលេបថ្នាំបន្ថយកម្តៅប្រភេទប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល ឬអ៊ីប៊ុយប្រូហ្វែនទៅតាមកម្រិតថ្នាំដែលគ្រូពេទ្យបានណែនាំ។
តើគ្រូពេទ្យត្រូវចាក់ថ្នាំបង្ការនះដល់កុមារតាមកាលវិភាគយ៉ាងដូចម្តច?
ការចាក់បឋមគឺ៣ដងក្នុងអំឡុងកុមារអាយុ១ឆ្នាំដំបូង និងចាក់រំលឹក១ដងទៀតក្នុងអំឡុងកុមារអាយុ២ឆ្នាំ។ កាលវិភាគនៃការចាក់អាចអនុវត្តតាមកាលវិភាគផ្សេងៗគ្នាគឺៈ
ការចាក់បឋមគឺ៣ដងក្នុងអំឡុងកុមារអាយុ១ឆ្នាំដំបូង និងចាក់រំលឹក១ដងទៀតក្នុងអំឡុងកុមារអាយុ២ឆ្នាំ។ កាលវិភាគនៃការចាក់អាចអនុវត្តតាមកាលវិភាគផ្សេងៗគ្នាគឺៈ
១. នៅពេលកុមារអាយុ៦សប្តាហ៍-១០សប្តាហ៍-១៤សប្តាហ៍ ឬ
២. នៅអាយុ២ខែ-៣ខែ-៤ខែ ឬ
៣. នៅអាយុ២ខែ-៤ខែ-៦ខែ។
២. នៅអាយុ២ខែ-៣ខែ-៤ខែ ឬ
៣. នៅអាយុ២ខែ-៤ខែ-៦ខែ។
ការអនុវត្តតាមកាលវិភាគមួយណាក៏ដោយត្រូវមានចាក់រំលឹកនៅចន្លោះខែទី១៥ ទៅខែទី១៨។ប្រទេសជាច្រើននៅក្នុងតំបន់ក៏ដូចជានៅលើសកលលោក បានបញ្ចូលវាទៅក្នុងកម្មវិធីពង្រីកការចាក់ថ្នាំបង្ការនូវការចាក់រំលឹកថ្នាំបង្ការជម្ងឺខាន់ស្លាក់ តេតាណូស ក្អកមាន់ និងគ្រុនស្វិតដៃជើង នៅអាយុ១៨ខែនិងអាយុមុនចូលសាលា (៦ឆ្នាំ) ដើម្បីធានានូវនិរន្តភាពនៃប្រព័ន្ធការពារទប់ទល់នឹងជម្ងឺដ៏កាចសាហាវទំាងនេះ។
No comments:
Post a Comment